RWM 3 Wyjazd Zimnych Ogrodników 2004 www.mamerki.com www.braniewo.pl www.frombork.pl

WWR 1'2004 Mazury i Warmia

Tegoroczny WWR odby� si� w dniach 24-28 lipca 2004 r. ��cznie pokonali�my dystans 498 km z Suwa�k do Elbl�ga przemierzaj�c rowerami najpierw Pojezierze Suwalskie, Krain� Tysi�ca Jezior, Warmi� oraz Wysoczyzn� Elbl�sk�. Sk�ad, pocz�tkowo kilkuosobowy, z r�nych przyczyn ostatecznie zmniejszy� si� do dw�ch sztuk.

Pierwsza mi�a niespodzianka tej podr�y czeka�a na nas ju� na dworcu Warszawa Wschodnia. Kiedy nadjecha� poci�g do Suwa�k, okaza�o si�, �e pierwszy wagon jest wagonem... przystosowanym do przewo�enia rower�w (w rozk�adzie jazdy oczywi�cie fakt ten nie mia� �adnego odzwierciedlenia). Wagon podzielony by� na dwie cz�ci, w pierwszej umieszczono haki do zawieszenia rower�w, druga, z lotniczymi siedzeniami, przeznaczona by�a dla rowerzyst�w. ��cznie naliczyli�my w wagonie oko�o 30 rower�w. W ten spos�b ju� na wst�pie podr�y przenie�li�my si� tak jakby w inny �wiat - bo taki wagon w wydaniu PKP wydawa� si� nie do pomy�lenia i przez ca�y czas jazdy czuli�my si�, jakby�my w jaki� spos�b przenie�li si� za zachodni� granic�.

Zwiedzanie Suwalszczyzny zacz�li�my od cmentarzyska Ja�wing�w. Po przejechaniu zaledwie kilkunastu metr�w zielonym szlakiem oczom naszym ukaza�a si� dramatyczna scena: na �rodku drogi le�a� cz�owiek z zakrwawion� twarz�, zapl�tany w rower. Wok� niego uwija�y si� dwie kobiety, pr�buj�c wypl�ta� go z roweru. Zaoferowali�my swoj� pomoc, Zabe� wygrzeba� apteczk� z dna (oczywi�cie drugiej) sakwy. Wypadek musia� si� wydarzy� kilka sekund przed naszym przyjazdem a wszystkiemu winien by� kopny piach i brak umiej�tno�ci. Pocz�tkowo oszo�omiony, poszkodowany stopniowo dochodzi� do siebie. Widz�c, �e sytuacja zosta�a opanowana, odjechali�my, zaleciwszy ogl�dziny g�owy w pogotowiu i - na przysz�o�� - jazd� w kasku.

Cmentarzysko Ja�wing�w, po�o�one oko�o 5 km od Suwa�k, stanowi grup� kurhan�w otoczonych kamieniami. Kamienie znajduj� si� r�wnie� w wewn�trznej cz�ci najwi�kszego kurhanu. Po obejrzeniu rezerwatu udali�my si� w dalsz� drog� zielonym szlakiem, kt�rym dojechali�my do punktu widokowego na g�rze Cisowa. Wspomniawszy Pi��, kt�ry na pewno by�by zachwycony kawa�kiem ekstremy w postaci wjazdu na wierzcho�ek, rozpocz�li�my podjazd. Niestety, po kilkudziesi�ciu metrach �cie�ka zmieni�a si� w schody. Byli�my wi�c zmuszeni porzuci� rowery i kontynuowa� "wspinaczk�" pieszo. Z punktu widokowego (256,4 m n.p.m.) rozci�ga� si� �adny widok na okoliczne wzg�rza i jeziora Pojezierza Suwalskiego. Zach�ceni tym widokiem, postanowili�my bli�ej zapozna� si� z okolic�. Najpierw pojechali�my w kierunku Udziejka. Potem zjechali�my na zielony szlak, kt�ry jednak wkr�tce wyprowadzi� nas na manowce i to z bykami! Zabe� mia� czerwone sakwy, ja koszulk�, dlatego te� mijali�my je z niejak� obaw�. Szlak by� bardzo �le oznaczony i po chwili rozmy� si� w pobliskim lesie, dlatego powr�cili�my do drogi, kt�r� dojechali�my do niebieskiego szlaku i ten poprowadzi� nas w kierunku Bachanowa. Przed Bachanowem skusi� nas znak "zapraszamy na zimne mleko i dro�d��wki". Faktycznie, mleko by�o przepyszne, prosto od krowy i z lod�wki, a dro�d��wki prawdziwe wiejskie, wielkie, pi�knie wyro�ni�te kawa�ki. A to wszystko za jedne 2 z�ote!

Warto zauwa�y� zmiany, jakie zasz�y na Suwalszczy�nie od czasu naszego ostatniego tam pobytu, kt�ry mia� miejsce na RWM-ie 3. Odnosi si� wra�enie, �e ludzie postanowili "wzi�� sprawy w swoje r�ce". Zjawisko to, mimo �e czasem na skromn� skal�, daje nadziej� na rozw�j tego regionu.

W okolicy Bachanowa chcieli�my obejrze� g�azowiska - skupiska kamieni narzutowych. Jedno nie wyda�o nam si� specjalnie atrakcyjne - pobrze�ne kamienie by�y zag��bione w ziemi, w zwi�zku z czym zrezygnowali�my z dalszego zwiedzania. Drugie g�azowisko, jak nas poinformowa� miejscowy rolnik, okaza�o si� niedost�pne dla turyst�w. Po�o�one by�o na gruncie prywatnym, a gmina nie zdo�a�a uzgodni� z w�a�cicielem warunk�w udost�pnienia tego miejsca zwiedzaj�cym.

Doda� musz�, �e ten pierwszy dzie� by� dla mnie wyj�tkowo trudny, a to z powodu SPD, kt�re za�o�y�am tu� przed wyjazdem. "Urozmaicona" droga, przypomina�a momentami koryto rzeki, a chwilami przechodzi�a w piach, powoduj�c konieczno�� cz�stego przystawania, a co za tym idzie, wypinania si� z peda��w, do czego nie zd��y�am jeszcze przywykn��. W rezultacie zaliczy�am kilka efektownych upadk�w, czego rezultatem by�y rozbite kolana, zw�aszcza lewe, oraz kilka pot�nych siniak�w. M�j brak wprawy odbi� si� r�wnie� na tempie naszej jazdy.

W rezultacie dotarli�my bli�ej, ni� pocz�tkowo zamierzali�my - nad malownicze jezioro Pob��dzie. Tu� przy drodze znajdowa�a si� ��ka, schodz�ca nad jezioro. Jak poinformowali nas letnicy, teren ten nale�a� do ich znajomego, kt�ry mia� wkr�tce przyjecha�. W oczekiwaniu na niego przyrz�dzili�my sobie kolacj�. Zapowiadany w�a�ciciel okaza� si� wyj�tkowo sympatyczn� osob� i pozwoli� nam na rozbicie namiotu. Przy okazji od jednego z owych znajomych dowiedzieli�my si�, �e w jeziorze Pob��dzie jako jedynym w Polsce �yje unikalna odmiana rak�w, osi�gaj�ca wyj�tkowo du�e rozmiary. Niestety, jej �aci�ska nazwa umkn�a naszej pami�ci.

Nazajutrz wyruszyli�my nieco zaro�ni�tym czerwonym szlakiem w kierunku wiadukt�w w Sta�czykach - znanych nam ju� r�wnie� z RWM-u 3. Wiadukty s� najwi�kszymi obiektami tego typu w Polsce i wznosz� si� na wysoko�� 31,5 m nad poziomem rzeki B��dzianki. Na miejscu okaza�o si� jednak, �e od tamtego czasu sporo si� zmieni�o - wjazd na wiadukty zosta� zagrodzony, a za wjazd pobierano op�aty. Jak nas poinformowa� "bramkarz", wiadukty zosta�y sprzedane osobie prywatnej, gminy nie by�o bowiem sta� na ich renowacj�. W zwi�zku z tym pobierane s� op�aty za zwiedzanie, przywr�cono r�wnie� mo�liwo�� skok�w na bungee. Przywitali�my te zmiany z mocno mieszanymi uczuciami. Czy prywatny w�a�ciciel b�dzie dba� o wiadukty, czy tylko ci�gn�� z nich korzy�ci?

Ze Sta�czyk�w pojechali�my do Go�dapi. Miasto jako takie nas nie zachwyci�o, mo�e z powodu braku zdecydowanego charakteru... Z Go�dapi wyjechali�my malownicz� drog� wzd�u� rzeki Go�dap. Trasa okaza�a si� bardzo przyjemna i ma�o ruchliwa. Przez Ku�midry, Juchnajcie i Rogale dojechali�my do Ba� Mazurskich, a stamt�d - do W�gorzewa - miejsca gdzie zaczyna si� �eglarski szlak przez Krain� Tysi�ca Jezior. Miasteczko okaza�o si� stosunkowo sympatyczn� miejscowo�ci� letniskow�, cho� pocz�tkowo przerazi�y nas dzikie t�umy kolonist�w. Centrum brakowa�o troch� tego "mazurskiego" charakteru, kt�ry odnale�li�my jednak - na przystani. Cumowa�o tam bardzo du�o jacht�w, dla potrzeb �eglarzy przygotowano solidn� infrastruktur� - �azienki, umywalnie, nie brakowa�o r�wnie� baru.

W w�gorzewskiej knajpie spotkali�my r�wnie� par� rowerzyst�w z Warszawy. Rozmowa z nimi okaza�a si� bardzo cenna, przejechali ju� bowiem cz�� trasy, jak� zamierzali�my pokona�. W rezultacie nasze plany uleg�y ma�ym modyfikacjom - zdecydowali�my si� doda� pewne punkty i nieco inaczej poprowadzi� dalsz� tras�.

Z W�gorzewa wyruszyli�my na ostatni fragment trasy tego dnia. Po przejechaniu kilkunastu kilometr�w zdecydowali�my si� na nocleg w miejscowo�ci Harsz - tym razem na polu namiotowym. Wprawdzie brakowa�o prysznica (gospodarz wyja�ni�, �e skupiaj� si� na wynajmie pokoi), ale za to by�o �yczliwie i spokojnie, pi�kny widok na jezioro i zej�cie do wody. Po ca�odziennym wysi�ku z rozkosz� zanurzyli�my si� w ch�odnej wodzie jeziora Harsz, obserwuj�c s�o�ce znikaj�ce za horyzontem.

Rankiem nast�pnego dnia wyruszyli�my w drog� przesmykiem miedzy jeziorami Dargin i Kirsajty. Pierwszym przystankiem na naszej trasie by� Sztynort - niewielka, typowo mazurska miejscowo�� z bogato wyposa�on� przystani� jachtow�. Znajduje si� tam r�wnie� nieco zrujnowany pa�ac, nale��cy onegdaj do rodziny Lehndorff�w - onegdaj najpot�niejszego rodu regionu, obecnie u�ytkowany przez w�a�ciciela przystani - Marina Sp. z o.o. Podobno jeszcze kilka lat temu Sztynort by� zapad�� dziur�, dopiero niedawno zacz�o si� w nim co� dzia�, czego efekty mieli�my okazj� ogl�da�. Wie�� niesie, �e w planach jest r�wnie� renowacja pa�acu.

Z Szynortu pojechali�my dalej w kierunku Mamerek - zespo�u bunkr�w, wed�ug spotkanych w W�gorzewie rowerzyst�w bardziej okaza�ego ni� s�ynny Wilczy Szaniec ko�o K�trzyna. Rzeczywi�cie, Mamerki spe�ni�y nasze oczekiwania. W czasie II wojny �wiatowej stanowi�y one siedzib� sztabu g��wnego wojsk l�dowych III Rzeszy. Do dnia dzisiejszego w Mamerkach ocala�o 30 bunkr�w. Niemcy nie zd��yli wysadzi� schron�w, zosta�y one opuszczone bez walki przez wojska Wehrmachtu w styczniu 1945. Bunkry stanowi� wielkie betonowe bloki posadowione na powierzchni gruntu, z dwoma wej�ciami i wewn�trznym systemem korytarzy i otwor�w strzelniczych. Na jednym z nich znajduje si� nawet wie�a widokowa, z kt�rej rozci�ga si� widok na najbli�sz� okolic� i jezioro Mamry.

Po zwiedzeniu bunkr�w postanowili�my odnale�� poniemieck� �luz�, znajduj�c� si� na zako�czeniu Kana�u Mazurskiego. Kana� Mazurski nigdy nie zosta� uko�czony, mia� po��czy� Jeziora Mazurskie z rzek� Prego�� w celu uzyskania drogi wodnej do Ba�tyku. �luza zbudowana w czasie wojny, nigdy nie zosta�a po��czona z Kana�em. Do �luzy dojechali�my w�sk� �cie�k� wzd�u� Kana�u Mazurskiego. Trasa okaza�a si� stosunkowo trudna - zwalone drzewa, konieczno�� sprowadzania rower�w z nasyp�w i wprowadzania ich na wzniesienia, wreszcie b�oto... Dlatego przebycie tych kilku kilometr�w zaj�o nam ponad 2 godziny. �luza rzeczywi�cie okaza�a si� imponuj�ca - wysoka na kilkana�cie metr�w betonowa konstrukcja z odci�ni�t� w betonie hitlerowsk� "wron�". Po kr�tkiej sesji fotograficznej wygodn� drog� powr�cili�my na g��wny szlak.

Nieco schetani walk� z dzik� przyrod�, wyruszyli�my w dalsz� drog� - do Barcian. Kiedy� miasto, obecnie wie�, Barciany wyr�niaj� si� g��wnie pokrzy�ackim zamkiem, kt�ry jednak sprawia do�� przygn�biaj�ce wra�enie - jest mocno zaniedbany, cz�ciowo zrujnowany. Ta sytuacja mo�e jednak ulec zmianie w przysz�o�ci - w zamku trwa remont, aczkolwiek z tego, co zauwa�yli�my, toczy si� do�� niemrawo.

Z Barcian udali�my si� do K�trzyna, kt�ry z kolei zaskoczy� nas pozytywnie - okaza� si� bardzo �adnym miastem, z zamkiem i ciekaw� bazylik� - podobno znajduje si� tam unikalne kryszta�owe sklepienie. Niestety, w czasie naszej wizyty bazylika by�a zamkni�ta.

Obecnie istniej�cy zamek k�trzy�ski stanowi rekonstrukcj� orygina�u - zamek uleg� zniszczeniu podczas wojny, a nast�pnie zosta� odbudowany. Zm�czeni zwiedzaniem i przebyt� drog� postanowili�my posili� si� w przyzamkowej knajpie. Odpoczywaj�c, udzielili�my nawet kr�tkiego wywiadu dziennikarzowi lokalnej gazety (!). Niestety, rezultat�w nie by�o nam dane obejrze�...

Nast�pnie wyruszyli�my w drog� do �wi�tej Lipki, gdzie zwiedzili�my s�ynne sanktuarium maryjne, uwa�ane za "per��" baroku p�nocnej Polski. Mimo wszystko wywar�o ono na nas troszk� odpustowe wra�enie. Bardziej podoba�o nam si� sanktuarium w Kro�nie ko�o Ornety - cho� podobno wzorowane na �wi�tej Lipce, by�o skromniejsze, bardziej proste i bezpretensjonalne. Nocleg tego dnia znale�li�my nad pobliskim jeziorem Dejnowa, w kt�rym odby�a si� oczywi�cie wieczorna k�piel. Jego rozci�gni�ty brzeg skutecznie nas zas�oni�, pozwalaj�c nawet na rozpalenie ma�ego ogniska i upieczenie kie�basek, co sprawi�o nam ogromn� rado�� bo w�a�nie sko�czy� si� gaz do kuchenki.

Wczesnym rankiem wyruszyli�my do Reszla, ogl�daj�c po drodze zabytkowe kapliczki drogi r�a�cowej z 1734 r. W Reszlu zwiedzili�my bardzo �adny gotycki zamek wybudowany przez biskup�w warmi�skich w latach 1350-1401. Pokr�cili�my si� troch� po miasteczku, kt�re wyda�o nam si� sympatyczne i nast�pnie wyruszyli�my w kierunku S�popola. Po drodze w miejscowo�ci S�toczno uda�o nam si� obejrze� bardzo �adny pokrzy�acki ko�ci�. Ksi�dz proboszcz by� na tyle sympatyczny, �e nawet pozwoli� nam nawet wej�� na wie�� i rozejrze� si� po okolicy. Sylwetka ko�cio�a w S�tocznie okaza�a si� charakterystyczna dla okolicy - w kilku kolejnych miejscowo�ciach znajdowa�y si� podobne gotyckie ko�cio�y warowne.

Nast�pn� miejscowo�ci� z gotyckim ko�ci�kiem na naszej trasie by� Lwowiec. Ko�ci� w Lwowcu jest jedyny w swoim rodzaju - surowa krzy�acka sylwetka zosta�a ca�kowicie ob�askawiona przez... bociany. Na ka�dym ze zwie�cze� ko�cio�a znajduje si� gniazdo - jest ich og�em oko�o dziesi�ciu. Z tego wzgl�du Lwowiec przyci�ga turyst�w, mimo �e sprawia wra�enie, jakby znajdowa� si� na ko�cu �wiata.

Z Lwowca przez pola pojechali�my do S�popola, kt�ry okaza� si� miasteczkiem zapuszczonym i zupe�nie bez wyrazu. Mieszka�cy r�wnie� do�� ponurzy i ma�o �yczliwi. Jaka� dziewczynka na nasze pytanie o cukierni� odpowiedzia�a, �e wie, ale jej si� nie chce odpowiada� i mamy zapyta� gdzie� dalej. Miejscowo�� ta uczyni�a na nas wyj�tkowo przygn�biaj�ce wra�enie, wi�c jak najszybciej dali�my z niej drapaka w kierunku granicy, a dok�adniej do Szczurkowa - "bocianiej" wsi, mniej znanej ni� rozreklamowane �ywkowo, ale podobno szczyc�cej si� jeszcze wi�ksz� liczb� gniazd bocianich.

Co ciekawe, do przygranicznych miejscowo�ci prowadz� stosunkowo porz�dne, asfaltowe drogi poprowadzone mi�dzy polami. Taka droga dochodzi nawet do Szczurkowa, po�o�onego na samej granicy polsko-rosyjskiej (wie� ko�czy si� szlabanem). W Szczurkowie miejscowe dzieci powita�y nas s�owem "hello" (widocznie wygl�dali�my zagranicznie). Potem koniecznie chcia�y si� dowiedzie�, dlaczego jeste�my tylko we dw�jk� i gdzie si� podzia�a reszta wycieczki. Wie� nie zawiod�a naszych oczekiwa�. Faktycznie, na wi�kszo�ci zabudowa� znajdowa�y si� gniazda bocianie, na niekt�rych nawet po dwa albo trzy. Bociany za�o�y�y r�wnie� gniazda na okolicznych drzewach, gdzie mieszka�cy zbudowali im specjalne podstawy - podp�rki.

W drodze ze Szczurkowa nasz� uwag� przyci�gn�y rosn�ce w polu pot�ne kilkusetletnie d�by. Po bli�szym przyjrzeniu si� stwierdzili�my, �e na wszystkich widnia�y tabliczki oznaczaj�ce pomnik przyrody. Doszli�my do wniosku, �e pole to musia�o by� cz�ci� jakiego� maj�tku, za� d�by stanowi� pozosta�o�� istniej�cej wcze�niej alei.

Dalsza nasza trasa wiod�a przez Bezledy, kolejnej przygranicznej miejscowo�ci, tym razem z przej�ciem granicznym. W miejscowym barze, razem z kierowcami TIR-�w zjedli�my co� w rodzaju obiadu, by nast�pnie uda� si� w kierunku G�rowa I�awieckiego. W G�rowie I�awieckiem zrobili�my wieczorne zakupy i wyjechali�my drog� na Pieni�no �eby po kilkunastu kilometrach, poniewa� pora by�a ju� p�na, rozbi� ob�z - tym razem niestety nie nad jeziorem, ale na skraju skoszonej ��ki. Miejsc�wka by�aby do�� przyjemna, gdyby nie zmasowany atak komar�w znad pobliskiego bagienka. Ich st�umione tropikiem brz�czenie dochodzi�o nas przez ca�� noc.

Ostatniego dnia naszej podr�y z samego rana dotarli�my do Pieni�na. Znajduje si� tam ko�ci� �w. Piotra i Pawa�a z XIV w. przebudowany w XIX w. z 60-metrow� wie��, kt�rej dolna kondygnacja to pozosta�o�� po XIV wiecznym ko�ciele gotyckim (niestety by� zamkni�ty). Pokr�cili�my si� po tym co pozosta�o po zamku, a jeszcze nie zd��y�o zarosn��. Po obejrzeniu miasta zjedli�my �niadanko w ogr�dku nieczynnej o tej porze knajpy i pojechali�my do Braniewa, kt�re zosta�o za�o�one w 1250 r. przez Krzy�ak�w. Braniewo do 1340 r. by�o stolic� Warmii. Znajduje si� tu pot�ny p�nogotycki ko�ci� �w. Katarzyny, kt�ry g�ruje nad okolic�. To dla ducha, a dla cia�a zakupili�my w piekarni warmi�skiej miejscowy specja� - chleb zb�jnicki, tr�jk�tny razowiec ze s�onecznikiem i kminkiem, w smaku troch� podobny do chleba litewskiego. Super smak - polecamy!

Z Braniewa zrobili�my sobie ma�� wycieczk� do Nowej Pas��ki - najdalej wysuni�tego na wsch�d polskiego portu rybackiego nad brzegiem Zalewu Wi�lanego na Wybrze�u Staropruskim. W stron� wsi Nowa Pas��ka pojechali�my prawym brzegiem rzeki Pas��ki, podziwiaj�c okoliczne ��ki poci�te kana�ami nawadniaj�cymi oraz sam Zalew. Nowa Pas��ka wywar�a na nas bardzo mi�e wra�enie. Znajduje si� tam oryginalny zwodzony most, za� z niewielkiej pla�y doskonale wida� po�o�ony po drugiej stronie Zalewu Wi�lanego rosyjski klifowy brzeg, kt�ry to widok jest bardzo nietypowy jak na polskie wybrze�e. Do Braniewa powr�cili�my szos� wiod�c� po lewej stronie Pas��ki, cz�ciowo nowo wytyczonym szlakiem rowerowym. Przy wylocie z Braniewa zrobili�my sobie jeszcze kr�tki przystanek na obejrzenie cmentarza �o�nierzy radzieckich, poleg�ych w zaci�tych walkach jakie toczy�y si� o te tereny w 1945 roku.

Nast�pnie udali�my si� w kierunku kopernikowskiego Fromborka. Po kr�tkiej wizycie w malutkim porcie rybackim i odpoczynku na fromborskim molo, pojechali�my ogl�da� Wzg�rze Katedralne, kt�re kr�luje nad ca�ym miastem. We fromborskiej katedrze trwa� w�a�nie koncert organowy (na barokowych organach), wiec od ko�cio�a zbudowanego przez kapitu�� warmi�sk� w latach 1329-88, zacz�li�my zwiedzanie. W podziemiach tej pi�knej budowli zosta� pochowany Miko�aj Kopernik. Zwiedzili�my r�wnie� dwie wie�e wchodz�ce w sk�ad zabudowa� obronnych wzg�rza - jedn� widokow� z przyrz�dem Foucault'a, drug� ni�sz�, zwan� Wie�� Kopernika. Podobno Kopernik mia� w tej wie�y sw�j gabinet, w kt�rym przechowywa� zapiski i dokumenty. Nie prowadzi� z niej natomiast obserwacji. We fromborskim Planetarium trafili�my na pokaz "Poza zasi�giem wzroku". Odbywa� si� on kompletnej ciemno�ci w sali o p�kolistym sklepieniu, na kt�rym wy�wietlano po�o�enie gwiazd i galaktyk. Przyjemnie by�o po kilku godzinach jazdy w upale zasi��� w wygodnym fotelu w ch�odnym, ciemnym pomieszczeniu i dowiedzie� si� czego� o miejscach do kt�rych rowerem nie mo�na dojecha�...

Drog� nr 504 a potem 503 pojechali�my w kierunku grodu Tolckemita z VII-IV w. p.n.e. czyli dzisiejszego Tolkmicka. Droga wiod�a najpierw �agodnie pod g�r�, by nast�pnie opa�� w d� przepi�knym dwukilometrowym zjazdem do samego Tolkmicka. Kiedy zje�d�ali�my, po prawej stronie co jaki� czas otwiera� si� przepi�kny widok na Zalew Wi�lany.

W Tolkmicku zjedli�my skromny posi�ek, pokr�cili�my si� po miasteczku i porcie. Ruszyli�my w dalsz� drog� do Elblaga, przez Kadyny, gdzie min�li�my stadnin� koni, obejrzeli�my zabudowania dworskie i stary, kilkusetletni D�b Ba�y�skiego. Warte zobaczenia s� r�wnie� XIX-wieczne domki holenderskich osadnik�w.

Droga z Kadyn pi�a si� prawdziwie g�rskimi serpentynami na Wysoczyzn� Elbl�sk� a� do Mlecznej G�ry. Poniewa� ju� na liczniku mieli�my tego dnia ponad st�wk� musieli�my mocno naciska� na peda�y aby pokona� stromy podjazd. Na szcz�cie od Suchacza droga bardzo widokowa wiod�a ju� w d�, przy czym zn�w po prawej stronie mogli�my gdzieniegdzie ogl�da� w promieniach wieczornego s�o�ca panoram� Zalewu Wi�lanego.

Nasz Wakacyjny Wyjazd Rowerowy zako�czyli�my w Elbl�gu, na obejrzenie kt�rego zn�w nie starczy�o czasu. Wracali�my mi�dzynarodowym poci�giem z Kaliningradu do Gdyni (ju� niestety bez wagonu baga�owego), kt�ry dostarczy� nam kolejnych niecodziennych dozna� - lotnicze fotele, p�yn�ca z g�o�nik�w muzyka, odbiorniki telewizyjne... Na sam koniec wycieczki, mi�dzy Malborkiem a Tczewem, zostali�my zaskoczeni... kontrol� celn�. Na nic nie zda�y si� t�umaczenia, �e przecie� �adnej granicy nie przekraczali�my. Na pro�b� celnik�w musieli�my otworzy� sakw� i pokaza� zawarto��. Ale to ju� zupe�nie inna opowie��...

	2004 © Dorota Koreń Skomentuj >>

Górowo-Ił	~Maro
Świetny artykuł ale dużo przejechaliście mijając ciekawe miejsca i ich nie widząc.Zapraszam na http://www.dailymotion.pl/video/xanb1s_gorowoi ... [dalej]	2009-11-30 18:44
też jechałem	~grześku
Szkoda, że nie trafiłem na ten artykuł przed swoim wyjazdem w 2006 r. Moja trasa: Suwałki-Hañcza-Stañczyki(nocleg)-Gołdap-Kruklanki(nocleg)-Szt ... [dalej]	2007-05-05 15:22
Kadyny	~kadyn
"domki holenderskich osadników" ....bardzo śmieszne, bardzo, pozdrawiam Kadyn	2006-12-27 21:18
czytałem	~frank
W Pieniężnie mieści obiekt klasztorny o.o. Werbistów, jest tam muzeum etnograficzne(Papua, Indonezja itp). Pochodzę z Reszla, stąd ciekawość. ... [dalej]	2006-04-26 12:52