Jak naprawić bagażnik

bagażnik

Bagażnik jest jednym z podstawowych elementów wyposażenia roweru podróżnika. Na nim spoczywa cały wyprawowy ekwipunek. Aby nie mieć kłopotów w drodze warto zadbać aby był odpowiednio solidny.

Dobór bagażnika nie jest sprawą prostą. Niestety, w Polsce bardzo trudno jest kupić dobry bagażnik. Najlepiej udać się po niego do naszych zachodnich sąsiadów, gdzie bez problemu dostaniemy któryś z modeli Tubusa czy Gordona.

W poniższym artykule przedstawiam na co zwrócić szczególną uwagę przy zakupie bagażnika, tak aby bez problemu wytrzymywał trudy wielodniowych, ciężkich wypraw.

Konstrukcja bagażnika musi zapewnić dużą wytrzymałość i sztywność, przy rozsądnej wadze. Bagażniki ze stalowych prętów odpadają na wstępie. Aby obniżyć wagę wykonywane są ze zbyt cienkich drutów, przez co ulegają zniszczeniu bardzo szybko. Występują na ogół w najtańszych rowerach z supermarketu. Zdecydowanie lepszą inwestycją jest bagażnik aluminiowy. Jest duży wybór bagażników aluminiowych, wykonanych zarówno z rurek jak i z prętów, lecz niewiele z nich nadaje się do zabrania na wyprawę. Bagażniki renomowanych firm produkowane są ze stalowych rurek, co zapewnia im wymaganą trwałość podczas najcięższych wypraw.

Każdy bagażnik ma kilka istotnych miejsc które decydują o jego późniejszej bezawaryjnej eksploatacji. Są to przede wszystkim miejsca mocowania do ramy roweru oraz punkty łączenia poszczególnych elementów.

Najważniejszym miejscem jest dolne mocowanie bagażnika do ramy roweru. Niestety w znacznej części bagażników jest ono źle wykonane. Producenci chętnie upraszczają konstrukcję łącząc dwa lub trzy pręty nośne w jeden i kształtując na spłaszczonej końcówce uszko. Takie rozwiązanie wcześniej czy później przynosi kłopoty. Uszko po prostu pęka. Od tej zasady są jednak wyjątki - zastosowanie odpowiednich materiałów może wystarczająco poprawić wytrzymałość uszka.

Znacznie lepszym rozwiązaniem jest bagażnik posiadający dodatkową blaszkę w kształcie trójkąta, która służy równocześnie do połączenia prętów nośnych i przymocowania całości do ramy. Najczęściej w ten sposób wykonywane są bagażniki z regulacją wysokości tzw uniwersalne. Rozwiązanie to ma także istotną wadę. Pręty nośne, platforma bagażnika i trójkątny łącznik tworzą czworokąt co powoduje możliwość przesuwania się ramion względem siebie. Zwykle częściowo zapobiega temu dziurkowany stalowy płaskownik, który jest niestety dość ciężki. Spora liczba śrub, bądź nitów zwiększa ryzyko odkręcenia się któregoś z elementów w czasie jazdy

Najlepszy sposób mocowania jest bardzo podobny do przedstawionego powyżej lecz trójkątna, stalowa blaszka zostaje zastąpiona aluminiowym płaskownikiem do którego przyspawane są na sztywno pręty nośne. Zmniejsza to ilość ruchomych punktów i przez to zapobiega przesuwaniu się prętów względem siebie.

Złe dolne mocowanie. Uszko może się łatwo urwać.	Mocowanie z ruchomym łącznikiem.	Mocowanie ze stałym łącznikiem.

Drugim ważnym miejscem w bagażniku jest górne mocowanie. Ostatnio konstrukcja tego mocowania została dopracowana przez producentów bagażników i rzadko spotyka się rozwiązania wadliwe. Należy jednak zwrócić uwagę aby zapewniało dużą sztywność połączenia z ramą. W przypadku gdy łączenie to nie jest odpowiednio wytrzymałe, bagaż chwieje się podczas jazdy, powodując uszkodzenie dolnego mocowania lub całego bagażnika.

Należy także unikać modeli z jedną podporą na stronę. Powinno być ich co najmniej dwie. Kształt platformy nie ma większego znaczenia, pod warunkiem, że da się na niej bezproblemowo założyć sakwy. Z tego względu wybierając się po bagażnik warto wziąć ze sobą sakwy. Należy także zwrócić uwagę na łączenia platformy z podporami. Muszą być solidne, muszą budzić zaufanie.

Zastosowanie bagażnika przedniego pozwala na poprawę wyważenia roweru oraz odciążenie tylnego koła, przez co można uniknąć pękających szprych, uszkodzeń felgi i opony przy dużej wadze bagażu. Dzięki mniejszemu ugięciu tylnej opony łatwiej się jedzie po twardej nawierzchni.

Są dwa rodzaje bagażników przednich: tzw. low-rider oraz klasyczny, podobny do tylnego. Do podróżowania nadaje się głównie ten pierwszy. Bagaż na nim umocowany jest nisko, na wysokości osi koła, co poprawia sterowność i stabilność roweru.

Mocowanie low-ridera w przeważającej części wymaga specjalnych otworów w widelcu. Większość rowerów trekkingowych ma takie otwory. Niestety amortyzatory zwykle są ich pozbawione. W takim przypadku trzeba stosować obejmy. Niektóre bagażniki są fabrycznie przystosowane do montażu na amortyzatorach.

Inną istotną cechą jest łącznik ramion bagażnika. Jest to zwykle pręt wygięty w kształcie podkowy, przechodzący nad kołem roweru. Bagażnik bez takiego łącznika jest mniej sztywny. W przypadku poluzowania mocowania do widelca istnieje ryzyko "wkręcenia się" w koło. Dlatego odradzam używanie takiego modelu.

	2002 © Marek Feszczuk