Rumunia '2002 - reportaż z wyprawy

Wyprawa rozpocz�a si� jak zwykle - na dworcu. Tym razem by� to dworzec Warszawa Wschodnia. Za�adowali�my rowery zapakowane w torby do po�piesznego poci�gu Batory. Wszystko odby�o si� bez przeszk�d. 12 godzin i jeste�my w Budapeszcie. Drobne problemy by�y tylko z biletami na S�owacji, bo kasjerka nie umia�a wypisa� odpowiedniego biletu.

Mamy godzin� na przesiadk� do poci�gu do Braszowa. Bilet�w na rower oczywi�cie nie da�o si� kupi� w kasie. W�gierski kanar skasowa� nas na 21000 forint�w. Dawno tyle za rower nie p�aci�em. Po przekroczeniu granicy rumu�skiej do rower�w przyczepi� si� z kolei kanar rumu�ski. Na pocz�tek chcia� 2 mln lei za bilet, tyle nawet nie mieli�my. Szybko okaza�o si�, �e jest skory do negocjacji. Ostatecznie zap�acili�my 100 tys lei i 6 dolar�w.

Z niepokojem wy�adowujemy nasze baga�e na peron w Braszowie. Przed wyjazdem prawie wszyscy ostrzegali nas przed niebezpiecznymi Rumunami, kt�rzy morduj� przyjezdnych zaraz po wyj�ciu z poci�gu i odbieraj� im baga�.

Na szcz�cie nic takiego nie mia�o miejsca, zainteresowanie nami by�o znikome i nie odbiega�o od standardowego gapienia si� kilku ludzi z pewnej odleg�o�ci. Montujemy rowery i w drog�. Na stacji wymieniamy pieni�dze. �adnego problemu. Za 300 dolar�w kanadyjskich dostaj� 6 mln lei. Kawa�ek dalej z pomoc� przypadkowo poznanych dw�ch mi�ych dziewczyn znajdujemy nocleg.

Uda�o nam si� wytargowa� po $1. Prawd� m�wi�c cena lichwiarska, bo $9 od ��ka w systemie pi�trowym. Wsp�lnego pokoju te� nie dostali�my, bo nie by�o. Za to w cen� wliczona jest godzina w kafejce internetowej.

Po dw�ch dniach jady poci�giem, k�piel w ciep�ej wodzie jest du�ym relaksem. K�adziemy si� spa� do�� wcze�nie jak na Elvisowy standard i wracaj�cy z knajpy ludzie oko�o godziny 1:00 nieco nam przeszkadzaj�. Za to rano odwdzi�czamy si� z nawi�zk�. Dosz�o nawet do ma�ego spi�cia mi�dzy Pi�� i jakim� angolem.

Poranna pogoda nie zapowiada deszczu. Zreszt� nie wiele by to zmieni�o. Idziemy zwiedza� Brasz�w. Stara cz�� miasta jest naprawd� �adna. Miasto wybudowane w dolinie, mi�dzy dwoma g�rami nie mog�o pogr��y� si� w blokowisku ze wzgl�du na brak miejsca. Dzi�ki temu star�wka ocala�a. Pl�czemy si� po mie�cie robi�c zdj�cia.

Na poblisk� g�r� Tampa (955m) jest kolejka linowa. Mamy ma�y problem z doj�ciem do niej. Na szcz�cie uda�o si� i po chwili jeste�my na g�rze. Przed nami rozci�ga si� panorama czerwonych dach�w. Urz�dujemy na jaki� czas na tarasie widokowym. Przy okazji nast�pi�a drobna zgubka, bo Gosia i Pi�a pojechali na d�, ja, Agnieszka i A�ka gadali�my na szczycie a Wiesiek nas wszystkich szuka�. Z pomoc� „przysz�y” nam kom�rki i szybko si� znale�li�my. Na obiad idziemy do nale�nikarni. Pocz�tkowo nie mia� by� to obiad, ale ostatecznie nim zosta�.

Z Braszowa wyje�d�amy oko�o 16:00 w kierunku po�udniowym drog� nr 73. Naszym najbli�szym celem s� dwa zamki Rasnov i Bran (Castelul Bran). Oko�o 18:00 docieramy do Rasnova gdzie mijamy lokaln� fiest�. Rozk�adamy si� na polu namiotowym, po 200 lei od �ba. Pocz�tkowo facet chcia� chyba ze 400 ale uda�o nam si� utargowa�. Namioty stawiamy szybko, wi�c zostaje nam jeszcze sporo wolnego czasu do zachodu s�o�ca. Idziemy (na piechot�!) zwiedza� zamek. Musz� przyzna�, �e jest ca�kiem okaza�y i warto go zobaczy� w przeciwie�stwie do Castelul Bran. W nocy przypl�ta�a si� banda pijanych Francuz�w. Przepychali si�, krzyczeli i oczywi�cie mjuzik na ful. Zastanawia�em si� czy nie b�dzie z tego jakiej� b�jki. Na szcz�cie jako� prze�yli�my t� noc bez strat w ludziach i sprz�cie.

Zamek Bran przypomina nieco ten z bajek Disneya. Moim zdaniem kompletny kicz. W dodatku nie ma wiele wsp�lnego z W�adem Palownikiem b�d�cym pierwowzorem Draculi. Akurat tak wypad�o, �e dotarli�my do niego w poniedzia�ek. Niestety w poniedzia�ki muzea s� pozamykane i nawet „extra lei” nie przekona�y kolesia aby�my mogli pozwiedza�. Trudno. My�l�, �e nie ma czego �a�owa� (przewodnik po Transylwanii te� tak my�li). Ruszamy w kierunku Pasul Bran prze��czy pomi�dzy szczytami Piatra Craiului oraz Leagota o wysoko�ci 1290 m n.p.m. Pierwsza prze��cz na tej wyprawie i to nie byle jaka. Podjazd zajmuje ca�e popo�udnie i kawa�ek nast�pnego dnia. Miejscami jest nawet stromo. Dodatkowo wieje silny wiatr, oczywi�cie w twarz. 3 km przed prze��cz� rozk�adamy si� na nocleg, na sympatycznej polance.

Jest wtorek, �wieci s�o�ce, ca�e przedpo�udnie drog� mamy w d�. Zjazd z prze��czy ci�gnie si� a� do Campulung, gdzie robimy sobie ma�� przerw� na kaw� i drobne zakupy. W miasteczku pierwszy raz natkn�li�my si� na cygan�w w stylu „pani daj”. Przez chwil� byli nawet upierdliwi. Rumuni ich odp�dzali od nas. Odwiedzamy te� ca�kiem fajny targul. Tutaj te� rozstajemy si� z drog� nr 73 (mi�dzynarodow� E574 po kt�rej spokojnie przechadzaj� si� krowy) i skr�camy na zach�d (a jak�e!) do Curtea de Arges. Powoli czuj� jak mnie dopada jakie� chor�bsko. Zapomnia�em zabra� czapk�. Noce s� ju� zimne i pewnie mnie zawia�o. Zacz�y si� te� g�rki, takie niedu�e, ale upierdliwe, pod koniec dnia nawet m�cz�ce. �pimy na ��ce daleko od drogi.

Nast�pnego dnia rano nie mog� wsta�. Typowe przezi�bienie. Chc� tu pole�e� do jutra, ale wszyscy przekonuj� mnie, aby pojecha� do miasta i tam znale�� jakie� lokum na jeden dzie�. Ostatecznie wynajmujemy sze�cioosobowy apartamentul za 750000 lei na kempingu. Jestem pod wra�eniem. �ciany z dykty, ciekn�cy dach, grzyb na suficie, powybijane szyby. No i oczywi�cie wspania�a �azienka. Po chwili okaza�o si�, �e na kempingu nie ma wody, ale wed�ug zapewnie� recepcji za godzin� ma by�. By�a, owszem, ale dopiero nast�pnego dnia rano.

Ja zosta�em na kempingu, aby si� kurowa� a pozostali ruszyli zwiedza� miasto. Co widzieli? Nie wiem dok�adnie, ale w dawnej wo�oskiej stolicy jest, co ogl�da�. Wiele cerkwi, w tym najstarsza kamienna �wi�tynia Wo�oszczyzny, oraz jedna z najpi�kniejszych cerkwi Rumunii – Nowy Sob�r Katedralny, w kt�rej pochowano dw�ch rumu�skich kr�l�w: Karola I i Ferdynanda I. Chyba nieco straci�em, ale najwa�niejsze, �e choroba min�a i mog� dalej jecha�.

Rozpocz�a si� szosa transfogaraska. Prawd� m�wi�c podziewa�em si� od razu wysokich g�r, jednak nic z tego. Mo�e to i dobrze. Po jakich� dw�ch godzinach peda�owania, przerwanych jedynie na zjedzenie arbuza, kt�ry Pi�a wi�z� z miasta, docieramy do Cetatea Poienari – prawdziwego zamku Vlada Tepesa (czyli W�ada Palownika). Niestety z zamku zachowa�y si� zaledwie szcz�tki, wi�kszo�� z pozosta�ych po nim mur�w run�a w przepa�� w 1888 roku. Do ruin prowadz� schody z niesko�czon� (a przynajmniej du��) ilo�ci� stopni. Nie da si� tam wjecha� rowerem z sakwami, wi�c idziemy na zmiany, co potwornie wyd�u�a czas sp�dzony przy zamku. Ale moim zdaniem warto. Prawie godzinny marsz po schodach, wynagradza wspania�y widok g�r. Spotykamy tr�jk� Polak�w, kt�rzy przyjechali tu po�azi� po g�rach na piechot�.

Dos�ownie kawa�eczek od zamku jest zapora i nieco wcze�niej, podziemna elektrownia wodna wybudowana w latach 1961-1966. Woda z jeziora Lacul Vidraru doprowadzana jest ogromnymi rurami, kt�rych stale strzeg� uzbrojeni �o�nierze. Obok zapory stoi pomnik Casa Argeseana, upami�tniaj�cy zako�czenie budowy. W tym miejscu droga rozdwaja si�. Mo�na jecha� z lewym lub prawym brzegiem jeziora. Wybieramy star� drog� lew� stron�. I dobrze, bo jest prawie dwa razy kr�tsza, nie ma na niej samochod�w i przejazdu przez dodatkow� g�rk�. Zatrzymujemy si� przy schronisku na drugim ko�cu jeziora, gdzie rozpalamy sobie ognisko. Ca�y czas kr�c� si� obok nas ze cztery psy, kt�re w pewnym momencie staj� si� trudne do zniesienia i musimy je odp�dza�. Nie jest to zreszt� takie proste, bo niby uciekn�, ale za chwil� s� z powrotem.

Pi�tek. Poranek jest mglisty i okropnie wilgotny. Do tego jazda lekko pod g�r� powoduje prawie ca�kowite przemoczenie ubrania. Na szcz�cie po nied�ugim czasie pojawia si� s�o�ce i mo�na zdj�� nieco ciuch�w. Rozpoczyna si� 30-to km �agodny podjazd na prze��cz. Zako�czy si� dopiero u wlotu do 890 metrowego tunelu na wysoko�ci 2048 m. Przesuwamy si� powoli ku g�rze podziwiaj�c widoki i robi�c sobie, co kawa�ek zdj�cia. Po drugiej stronie tunelu zatrzymujemy si� przy jeziorze Baela (Lacul Balea) po�o�onego w�r�d nagich postrz�pionych ska�. Panuje tu zupe�nie inny klimat. Po po�udniowej stronie by�o wyra�nie cieplej i na sam koniec jechali�my w chmurach. Nad jeziorem jest zimno, za to �wieci s�o�ce. Agnieszka i ja postanawiamy zrobi� tu obiad.

Reszta grupy, kt�ra przyjecha�a odrobin� p�niej, wcale nie ma na to ochoty. Um�wili�my si� w wiosce Cartisoara. W po�owie obiadu chmury zacz�y si� przelewa� przez pasmo g�r, zrobi�o si� ciemno i jeszcze zimniej. Zjadamy, czym pr�dzej nasz posi�ek i w drog�. Zjazd z prze��czy to czysta przyjemno��. Nie trzeba praktycznie hamowa�, pr�dko�� oko�o 40 km/h. Szkoda tylko, �e jest tak zimno. Po godzinie i troch� spotykamy reszt� grupy. Okazuje si�, �e oni jeszcze nic nie jedli. Zdziwi�o mnie to troch�. Na noc rozk�adamy si� praktycznie w tym samym miejscu, w kt�rym si� spotkali�my, tyle, �e w krzakach kawa�ek od drogi. Chmura z g�r dopad�a nas wieczorem i niestety zacz�o pada�. La�o ca�� noc.

Nast�pnego dnia rano siedzimy twardo w namiotach oczekuj�c na koniec deszczu. Jednak nic z tego. Ostatecznie postanawiamy ruszy� si� niezale�nie od tego czy pada czy nie. A�ka i Wiesiek jako� si� troch� posprzeczali, nie wiem o co, i nie maj� chyba zamiaru jecha� z reszt� grupy. Um�wili�my si� w Sybinie.

Drog� nr 1 wed�ug przewodnika, rowerzystom je�dzi� nie wolno. Z racji padaj�cego deszczu postanawiamy pojecha� w�a�nie t� drog�. Oczywi�cie po kilku kilometrach jazdy spotyka nas policja i co� tam gada przez megafon, ale ignorujemy to udaj�c, �e to nie do nas. Po chwili policjanci zrezygnowali i pojechali sobie. Deszcz te� jako� przesta� pada�, a jak dojechali�my do Sybina to nawet �wieci�o s�o�ce.

Zakwaterowanie znajdujemy u rumu�skiej Niemki, chyba na podstawie przewodnika. Bardzo dobra lokalizacja, tu� obok Piata Mica oraz niewysoka cena. Dostajemy jeden sze�cioosobowy (a raczej trzy��kowy) pok�j z �azienk� i pralk�. Bardzo mi to pasuje, bo mam ca�kiem sporo brudnych ciuch�w a pranie w umywalce mi si� nie u�miecha.

Po po�udniu odwiedzamy restauracj�, potem pl�czemy si� po mie�cie robi�c zdj�cia. G��wne zwiedzanie zaplanowane jest na jutro. Wieczorem, opr�cz wielkiego prania, wielkie mycie. Nawet Pi�a poszed� pod prysznic.

Na czas zwiedzania podzielili�my si� na trzy grupy. W przewodniku wyczyta�em, �e w pobli�u jest jaki� skansen. Jak si� okaza�o jest to jeden z najwi�kszych tego typu obiekt�w w Europie. Na do�� sporym obszarze zgromadzono budowle z ca�ej Rumunii. Aby to wszystko zwiedzi� trzeba by mie� przynajmniej ca�y dzie� a nie dwie godziny. Na szcz�cie mamy rowery, co znacznie przyspiesza poruszanie si�. Deszcz, kt�ry rozpada� si� na jaki� czas przeczekujemy w wiatraku. Mimo kr�tkiego czasu warto by�o zobaczy� skansen. Wracamy do centrum miasta na obiad. Potem odwiedzamy jakie� muzeum i ko�ci� przy Piata Mare. Nast�pnie kr�cimy si� po mie�cie do p�nych godzin nocnych.

Po przebyciu drogi transfogaraskiej i zwiedzaniu Sybina, kierujemy si� na Sighisoare. Mamy zamiar obejrze� warowne ko�cio�y. Wyruszamy rano drog� nr 14. Pierwszy trafi� si� ju� Simnic, ale by�y to w zasadzie ruiny, w kt�rych mieszka� sobie jaki� cz�owiek z kilkoma psami i kotem. Potem by� jeszcze jeden, ale nie pami�tam gdzie. Na pewno przed Medias. Do Medias docieramy w porze obiadowej. Wybieramy jedynie s�uszn� knajp� w kolorze r�owym. Na dzie� dobry dostajemy po kieliszku mocnej w�dki. Potem jak zwykle zamawiam wi�cej ni� mog� zje�� i opycham si� na maxa.

Na koniec wyje�d�amy z miasta i robimy jeszcze jakie� 10 km. �ciemnia si�, wi�c rozpoczynamy poszukiwania miejsc�wki. Jak na z�o�� nic nie ma. Z lewej wysoka g�ra, z prawej podmok�a ��ka. W ko�cu znajduj� ma�y kawa�ek r�wnego, ale przyje�d�aj� jacy� kolesie i akurat pakuj� si� na t� sam� drog�. Miejsc�wka spalona. Jedziemy jeszcze kawa�ek dalej, ale nic nie ma. Zrobi�o si� ca�kiem ciemno. W skutek protest�w dziewczyn, postanawiamy pojecha� przez Mosna i zatrzyma� si� u jakich� ludzi na podw�rku. W ko�cu l�dujemy mi�dzy murami ko�cio�a w Mosna. Ca�kiem nie�le.

Kolejny dzie� rozpoczynamy od obejrzenia ko�cio�a. Jest to jeden z najwi�kszych ko�cio��w halowych. Gr�d ko�cielny tworz� obwarowania z pi�cioma wie�ami oraz celami chroni�cymi dobytek okolicznej ludno�ci. Dost�pu do niego strze�e mocno ufortyfikowana brama. Sam ko�ci� powsta� w XIV wieku jako bazylika, radykalnie przebudowana w 1485 roku. Z Mosna udajemy si� w�skimi dr�kami do Biertan. Jest tu warowny ko�ci� wpisany na list� �wiatowego dziedzictwa UNESCO.

Akurat trafili�my na jak�� przerw�, wi�c chwila odpoczynku w promieniach s�o�ca, kt�re dzi� wyj�tkowo mocno grzeje. Po przerwie okaza�o si�, �e nadal jest przerwa wi�c ze zwiedzania nici. Obeszli�my tylko mury dooko�a.

Do Sighisoary zosta�o nam 30 km. Droga mija szybko i nied�ugo jeste�my na miejscu. Jest to na pewno jedno z ciekawszych miast na naszej trasie. Najpierw znajdujemy odpowiedni pensjonat w samym centrum star�wki. Potem parami ruszamy obejrze� star�wk�. Na koniec zaliczamy knajp� w domu, w kt�rym urodzi� si� Dracula. Nast�pny dzie� w ca�o�ci po�wi�camy zwiedzaniu miasta.

Sighisoar� opuszczamy dopiero w czwartek rano, w dodatku poci�giem. Czas naszej wyprawy powoli si� ko�czy a chcemy jeszcze zobaczy� Maramures. Zn�w powsta� problem z rowerami, bo pani w kasie stwierdzi�a, �e bilety na rower za�atwia si� u kanara. No c�, 3 godzinne targowanie si� z kanarami nie omin�o nas i tym razem. Podr� 400 km zaj�a prawie ca�y dzie�. Do Baia Mare docieramy wieczorem.

Jak tylko wysiedli�my z poci�gu rozpada�o si�. Szybko przeskakujemy w „stroje deszczowe”. Pada okropnie. Zatrzymujemy si� na stacji benzynowej pod dachem. Pi�a z Wie�kiem jad� szuka� jakiego� noclegu. Ostatecznie l�dujemy w nocnym klubie. Du�o czerwonego �wiat�a, charakterystyczna rurka i kilka pokoi na g�rze. Nie podoba mi si� bardzo ten lokal, ale wy�a�enie w tej chwili na deszcz nie podoba mi si� bardziej.

Na szcz�cie rano ju� nie pada�o. Zmywamy si� z do�� szybko. Najpierw na targul. Chwila dla �o��dka i w drog�. Przed nami drewniane miasteczka z drewnianymi domami i drewnianymi bramami. Ale najpierw musimy pokona� prze��cz 1040 w g�rach Lapusului. W Surdesti ogl�damy drewnian� cerkiew z bardzo wysok� wierz�. Dalej droga wiedzie ca�y czas pod g�r� i robi si� coraz w�sza. Przed sam� prze��cz� robimy obiad.

Pochmurne niebo nie wr�y nic dobrego. Mijamy prze��cz i z zawrotn� pr�dko�ci� zbli�amy si� do Budesti gdzie planowany jest nocleg. W wiosce spotykamy cz�owieka z charakterystycznym dla tego rejonu, tradycyjnym nakryciem g�owy. Drewniane bramy do dom�w s� tu pi�knie rze�bione w przer�ne wzory.

Przez malutkie okienka zagl�damy do wn�trz o�wietlonych izb. Wszystko jest takie tradycyjne, po prostu �ywy skansen. Na niekt�rych p�otach wisz� wywieszone we�niane koce. Szkoda, �e jest tak p�no i nie bardzo mo�na robi� zdj�cia. W jednym z dom�w pytamy o mo�liwo�� noclegu. Gospodarz pocz�tkowo by� niech�tny, bo my�la�, �e rozmawia z Niemcami. Jak dowiedzia� si�, �e jeste�my z Polski zgodzi� si� bez problemu. Dodatkowo dostali�my na noc we�niany gruby koc jakby nam by�o zimno. Wy�cieli�em sobie nim wn�trze namiotu. Spa�o si� wy�mienicie.

Kapry�na pogoda nie jest dla nas przychylna. Znowu leje. Jedziemy w strugach deszczu. W dodatku jest okropnie zimno. Staram si� o tym nie my�le� i obiecuj� sobie, �e na pewno kupi� ochraniacze na buty i nieprzemakalne spodnie.

Morale grupy drastycznie spad�o. W Sighetu zatrzymujemy si� w pizzerii gdzie opr�cz obiadu odbywa si� g�osowanie co dalej z wyjazdem. S� trzy mo�liwo�ci: przejecha� 100 km do Satu Mare, przejecha� 50 km do Negresti-Oas i dalej poci�giem lub nie jecha� wcale i szuka� na miejscu jakiego� �rodka transportu do Satu Mare. G�osowanie wypad�o 100km dwa g�osy i 50km cztery g�osy. Nikt nie g�osowa� za 0 km.

Chyba obiad tak sprawi�. My�l�, �e jakby g�osowanie by�o przed obiadem to nie by�o by tak dobrze (musz� tu doda�, �e w skutek poprawy pogody wszyscy przejechali 100 km).

Jedziemy tu� przy samej granicy. Po drugiej stronie rzeki jest Ukraina. W Sapanta ogl�damy „weso�y cmentarz”. Na ka�dym grobie jest scenka z �ycia zmar�ego i kr�tki tekst, kt�rego niestety nie rozumiemy. Znalaz� si� tak�e rowerzysta. Obok cmentarza jest kilka sklepik�w „z pami�tkami”. Gosia kupuje tu fajny we�niany szal.

Przed noc� docieramy prawie pod Pasul Huta. Nocleg sp�dzamy w gospodarstwie. Ro�nie tu drzewo orzechowe. Wielkie orzechy spadaj� na ziemi� i mo�na zbiera�.

Nast�pnego ranka, po pokonaniu prze��czy docieramy do Negresti-Oas – miasta mafii. Czarne limuzyny, walizki pieni�dzy i podejrzane typy. Do tego wzd�u� g��wnej drogi szereg nowobudowanych, wyj�tkowo kiczowatych dom�w. Dawno nie widzia�em czego� takiego. Na szcz�cie nikt na nas nie zwraca uwagi. W miasteczku poszukujemy poczty bo A�ka chcia�a wys�a� kartki. Znajdujemy j� szybko. Niestety jest to poczta telefoniczna, czyli mo�na zadzwoni� ale nie ma znaczk�w. Innej poczty podobno nie ma.

Opuszczamy Negesti-Oas i mijaj�c Livad� przed wieczorem jeste�my w Satu Mare. Ostatni� noc postanawiamy sp�dzi� na campingu w mie�cie. Znajdujemy go prawie od razu bo przy g��wnej drodze jest tabliczka. Niestety pani w recepcji powiedzia�a, �e nie mo�emy spa� w namiotach bo teraz nie ma sezonu. Mo�emy najwy�ej wynaj�� domek, co jest oczywi�cie du�o dro�sze. Nie by�o praktycznie �adnych mo�liwo�ci negocjacji. Nie i ju�. Na szcz�cie niedaleko by� jaki� hotel czy o�rodek sportowy, gdzie bez wi�kszych problem�w za�atwili�my nocleg. Dodatkowo mieli�my okazj� wyk�pa� si� w basenie z wod� z gor�cego �r�d�a. Woda zawiera�a du�e ilo�ci zwi�zk�w siarki i mia�a ponad 40 stopni. Bardzo fajna sprawa. Sfotografowa�em tr�jk� cygan�w i ch�opak chcia� mi sprzeda� dziewczyn�.

Nocleg zapowiada� si� niezbyt udany ze wzgl�du na ha�as z wesela, kt�re w�a�nie rozpoczyna�o si� w o�rodku. Za to mogli�my sobie pos�ucha� przy jakiej muzyce bawi� si� Rumuni. Czas wraca� do domu. Ostatni odcinek trasy w Rumunii z Satu Mare do Oradea pokonujemy poci�giem. Jak zwykle problem z rowerami. Pani konduktor zgarn�a standardow� sumk�, cho� widzieli�my, �e jako� g�upio jej by�o bra� �ap�w�.

Granic� z W�grami przekraczamy w Bors i jedziemy do Biharkeresztes oko�o 20 km od Oradea. Tu po uprzednim spakowaniu rower�w do toreb �adujemy si� do poci�gu kt�rym jedziemy do Budapesztu, gdzie nocujemy u Vince znajomego Pi�y.

Na powierzchowne zwiedzenie Budapesztu przeznaczamy kolejny dzie� – niedziel�. Vince robi za przewodnika. Jeste�my troch� zaskoczeni jego wiedz� o swoim mie�cie, jest naprawd� spora. Wieczorem �adujemy si� do Batorego. 12 godzin i jeste�my w Warszawie. Oznacza to jak zwykle – koniec wyprawy.

***

Musz� stwierdzi�, �e Rumunia jest wspania�ym krajem do jazdy na rowerze. Ruch samochodowy nawet na g��wnych drogach jest niewielki, wi�c jazda asfaltem nie powoduje stresu. Drogi s� w�skie ale w niez�ym stanie. Mo�na zobaczy� naprawd� wiele ciekawych miejsc, ka�dy znajdzie tu co� dla siebie. Opinie panuj�ce w Polsce o mieszka�cach Rumunii s� zupe�nie nieprawdziwe i niesprawiedliwe gdy� ludzie s� mili i go�cinni. Z�� opini� zrobili im Cyganie, kt�rych sami Rumuni nie lubi�.