Podróżowanie jest najgłębszym doświadczeniem przemijalności i zmiany oraz nie przywiązywania się do szczegółu. To właśnie cecha, szczegół jest sednem bezruchu, bo istota rzeczy ciągle się zmienia. Sytuacje z przeszłości oglądane oczami podróżnego często odkrywają nowe znaczenia. Podróżujący ludzie stają się mądrzejsi nie tylko dlatego, że wciąż doświadczają nowych widoków i zdarzeñ, ale przez to, że sami dla siebie stają się mijanym pejzażem, na który można popatrzeć z kojącego dystansu. Dostrzega się wtedy więcej niż szczegóły. Ich układ nie wydaje się już ostateczny i jednoznaczny.
Olga Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”
